Равғани баданро чӣ гуна чен кардан ва кам кардан мумкин аст? Идеяҳоро барои талафоти бехатари фарбеҳ пайдо кунед!
Андоза кардани миқдори дақиқи равғани бадани инсон осон нест ва усулу усулҳои гуногуни анъанавӣ ва муосир татбиқ карда шудаанд.
Андоза кардани миқдори дақиқи равғани бадани инсон осон нест ва усулу усулҳои гуногуни анъанавӣ ва муосир татбиқ карда шудаанд.
Агар шумо вазни зиёдатӣ дошта бошед, шонси хеле хуб вуҷуд дорад, ки бузургтарин мушкилие, ки шумо дар ҳолати кунунии баданатон мебинед, тасвирест, ки ҳангоми нигоҳ кардан ба оина ба шумо нигоҳ мекунад.
Таваҷҷӯҳ ба намуди зоҳирии бадани мо осон аст, зеро ин он чизест, ки мо ҳар рӯз мебинем ва он чизест, ки мо ҳангоми ҳаракат дар ҳаёт доимо дар бораи он фикр мекунем.
Аммо, муҳим он аст, ки нагузоред, ки ин тамаркузи берунии шумо боиси беэътиноӣ кардани он чизе, ки дар дарун рӯй медиҳад.
Гап дар сари он аст, ки агар шумо вазни зиёдатӣ дошта бошед, он чизе, ки шумо дар оина ба назар мерасед, дар муқоиса бо он чизе, ки дар дохили баданатон рух медиҳад, ҳеҷ мушкиле нахоҳад дошт. хатари беморӣ дошта бошед.>>>
Мубориза бо вазни зиёдатӣ ё фарбеҳӣ ва оқибатҳои ин шароит барои баъзе одамон даҳшати ҳаррӯза аст. Бисёр одамон аз сабаби интихоби тарзи ҳаёти худ вазни зиёдатӣ доранд. Дигарон бо айби худашон вазни зиёди иловагӣ ба даст оварданд.
Ин одамон бояд ҳар рӯз бо таассуботи дигарон рӯ ба рӯ шаванд ва дар ҷаҳоне зиндагӣ кунанд, ки на ҳамеша бо онҳо меҳрубонӣ мекунанд. Марди вазни зиёдатӣ дар рӯзи хуб хандовар аст. Зани вазни зиёдатӣ ҳатто он нест. Ин воқеияти ғамангезест, ки баъзеи мо бояд бо арзиши бузурги шахсӣ рӯ ба рӯ шаванд.>>>